باسمه تعالی

بیانیه تحلیلی شماره شش

ارزیابی عملکرد شورا و مدیریت شهری در سه ماهه گذشته (فروردین ۹۴ تا تیر ۹۴)

 با گذشت بیش از یک سال از فعالیت های گروه مطالعات شهری فاطر و در راستای پیمان خویش مبنی بر نظارت و بررسی مستمر فعالیت های مدیریت شهری، ششمین بیانیه تحلیلی به محضر مردم شریف شیراز تقدیم می شود.

اصلاح عوارض احداث بنا به زیان عموم مردم

در بیانیه تحلیلی شماره پنج به تفصیل به موضوع عوارض احداث بنا، تغییر فرمول و مبنای محاسبه و افزایش بی رویه در سال جاری و تبعات اقتصادی آن برای عموم مردم پرداخته شد. خوشبختانه این موضوع مورد توجه برخی از اعضای محترم شواری شهر واقع شد و تلویحا بررسی و تصویب شیوه جدید را عجولانه اعلام کردند. اما با کمال تأسف دغدغه ایشان معطوف به بخش تجاری و انبوه سازی بوده و صرفا جلب نظر سرمایه گذاران مجتمع های تجاری و انبوه سازان وجه نظر ایشان بوده است. در همین راستا و در جهت تامین نظر اعضای شورا تغییراتی در شیوه محاسبه عوارض توسط شهرداری اعمال و به شورا ارائه شده است.

بر اساس تغییرات جدیدِ فرمول محاسبه عوارض، صرفا عوارض کاربری های تجاری و مجتمع های بزرگ مسکونی کاهش خواهد یافت و عوارض مرتبط با احداث ابنیه مسکونی کوتاه مرتبه، حدود ۴ تا ۶ برابر مبلغ سال گذشته، تثبیت شده است. گویا رویه معمول سنوات اخیر مبنی بر تامین مالی کشور و جبران کسری ها از مستضعفین، به شورای شهر که می بایست مدافع حقوق عموم مردم باشد نیز تسری یافته و جلب نظر سرمایه داران بر رضایت توده مردم ارجحیت پیدا کرده است.

با توجیه تأمین مالی پروژه های عمرانی و پیشگیری از تعطیلی یا کاهش سرعت اجرا در اثر کاهش درآمد و کسری بودجه، سقف درآمدی شهرداری ثابت در نظر گرفته و تلاش شده کاهش عوارض احداث بنا در برخی ابعاد، در مجموع از درآمد شهرداری کاسته نشود. البته همانگونه که ادعای خزانه خالی تأثیری بر ریخت و پاش از بیت المال نداشته، کاهش درآمد شهرداری نیز نه تنها تاثیری بر برگزاری با شکوه همایش ها و اجلاس های متعدد و تعدد سفرهای خارجی اعضای شورا و مدیران شهرداری نگذاشته است؛ بلکه در سال جاری فزونی یافته و در ماه های اخیر، اعزام تعدادی از اعضا به کشورهای آسیایی و اروپایی و داوطلب شدن شهرداری شیراز برای میزبانی کنفرانس شهرداری های شهرهای تاریخی جهان تصویب شده است. ناگفته نماند در روزهای منتهی به نیمه خرداد، تعدادی از مدیران شهری و استانی نیز به دبی اعزام شدند و امید که تجدید قوای حاصل از این سفرهای سیاحتی به افزایش فعالیت ها و ارتقا عملکرد خدمت گزاران مردم بیانجامد.

هفته شیراز و بی توجهی به هویت فرهنگی سومین حرم اهل بیت(ع)

ایام منتهی به نیمه اردیبهشت ماه هر سال به نام هفته شیراز نام گذاری شده است. طبق سنت شهرهای ایران و یا سایر نقاط جهان، این ایام عموما به معرفی مفاخر، سوابق تاریخی، ترویج سنت ها و آیین ها با هدف تقویت هویت فرهنگی-تاریخی، افزایش سرمایه های اجتماعی و تقویت وحدت و البته معرفی جاذبه های گردشگری در راستای رونق گردشگری اختصاص دارد.

برنامه های هفته شیراز در اردیبهشت ماه امسال انتقاد برخی اعضای شورای شهر را برانگیخت و در حالی با تعابیر “عدم برگزاری باشکوه برنامه ها” و “وجود برنامه های سطحی و بدون خلاقیت” توصیف شد که تقریبا در سطح و مقیاس  سنوات گذشته برگزار شده بود. فرصت پرداختن به جزئیات این برنامه ها در این مجال وجود ندارد اما صرف نظر از قوت و ضعف معمول این برنامه ها، عدم برگزاری برنامه های مبتذلی همچون مراسم جشن عروسی به اصطلاح سنتی و نمادین شیرازی یکی از تفاوت های آن با برنامه های سال گذشته بود. نگاه قشری به سنت ها و آیین ها و تبدیل آن به تکدی گری برای افزایش درآمد بخش گردشگری، حتی اگر هم در مواقعی در جذب گردشگر مؤثر باشد (بگذریم از اینکه کسی برای زیارت حاجی فیروز و عروس و داماد بازی و ساز و نقاره به شیراز نمی آید)، خود تخریب کننده سنت ها و آیین هایی است که بخشی از هویت یک ملت را تشکیل می دهد. آئین های سنتی هر ملتی، برآمده از متن زندگی مردم بوده و زمانی که این ارتباط منقطع می گردد، از معنی تهی شده و تبدیل به رفتارهای مضحکی می شود که متأسفانه نمونه آن در جشنواره “سی راه” اتفاق افتاد که با دلقک بازی و حاجی فیروز و لباس عشایر و… در پی پاسداشت و احیای سنت های اصیل شهر مقدس شیراز بودند!.

از جانب دیگر حضور سفرا و میزبانی از میهمانان خارجی با صرف هزینه های گزاف از جیب مردم، پیش از این به شکل دیگری در همایش شهرداران راه ابریشم تجربه شده بود. به خوبی به یاد داریم سال ۱۳۸۹ با برگزاری همایش شهرداران راه ابریشم در هفته شیراز، نوید رونق گردشگری و برگشت هزینه های این مراسم داده شد! به همان میزان که حضور شهرداران شهرهای راه ابریشم در توسعه گردشگری شیراز موثر بود، حضور سفرای کشورهای خارجی نیز می تواند محرک گردشگری این شهر باشد. به نظر می رسد فقدان عمق نگاه به مباحث گردشگری و اتکا به برخی آمارهای غلو آمیز و بی مبنا مانند “اشتغال زایی برای پنج نفر به ازاء حضور هر گردشگر!؟” برخی را چنان دچار توهم کرده که به قول خود برای “حل مشکلات عدیده فرهنگی- اجتماعی” و “رونق اقتصادی” و “اشتغال زایی”، به گردشگری می آویزند. غافل از اینکه در سایر کشورهای موفق در جذب گردشگر و دارای درآمد چشم گیر از صنعت گردشگری، موضوع به گونه ای همه جانبه برنامه ریزی شده، تمامی اقتضائات و مقدمات حضور گردشگر تامین شده و البته حفظ حدود دینی و ارزش ها ی اجتماعی و محافظت از سنت های فرهنگی و تاریخی مد نظر نبوده و صرفا افزایش حداکثری کسب منافع اقتصادی مطمح نظر بوده است. البته از حیث اخیر، مقایسه شهرهای ایران اسلامی با چنین شهرهایی، قیاس مع الفارق است و بی توجهی بدان موجب شده که عده ای در مقام مقایسه، از عقب ماندن شیراز در امر جذب گردشگر و در رقابت با شهرهایی ابراز تاسف می کنند که برای جذب گردشگر حتی از استثمار سازمان یافتۀ زنان و کودکان برای بهره برداری جنسی نیز کوتاهی نکرده اند. همین نگاه قشری موجب شده، جذب گردشگر بر خلاف تجربه سایر شهرهای موفق، صرفا به تأکید بیش از حد بر تشویق هتل سازی به وسیله معافیت از عوارض ساخت محدود شود. غافل از اینکه اسکان یکی از عوامل ثانویه در جذب گردشگر بوده و وجود جاذبه های تاریخی، طبیعی، فرهنگی و بهداشتی- درمانی و البته اطلاع رسانی و تبلیغات مؤثر (و نه به شیوه برنامه های کلیشه ای یا مبتذل)، تسهیلات رفاهی مناسب، حمل و نقل آسان و سریع و از همه مهمتر احساس امنیت، اهمِّ عوامل موثر بر رونق گردشگری هستند. بنابراین شهرداری حتی با حل مشکل ترافیک و تسهیل و روانی عبور مرور و حفظ و احیاء بافت تاریخی به صنعت گردشگری کمک خواهد کرد و نیاز به برنامه های دون جایگاه پایتخت فرهنگی ایران اسلامی نیست.

در هفته شیراز، ساختمان جدید شورای اسلامی شهر شیراز افتتاح و شورا به ساختمان جدید در مجتمع بین الحرمین منتقل شد و شورای ۲۱ نفره در ساختمانی به وسعت ۱۲ هزار متر مربع استقرار یافت. بر خلاف اظهارات قبلی مبنی بر احداث بنا توسط بخش خصوصی و صرفا واگذاری زمین توسط شهرداری، بالغ بر یک میلیارد و پانصد میلیون تومان برای آماده سازی و تجهیز ساختمان شورای شهر هزینه شده است. امید که با حضور شورای شهر در بافت تاریخی شهر شیراز، همانگونه که وعده داده شده “اشراف دقیق بر مشکلات و مسائل این محدوده به احیاء بافت قدیم شیراز” منجر شود. هرچند که مقارن با همین ایام، چندین بنای تاریخی و از جمله خانه تاریخی صادقی تخریب گردید و به فهرست بلند بالای ابنیه تاریخی مخروبه سال های اخیر که تنها یادی از آن ها باقی مانده است؛ اضافه شد.

تأکید بر شفاف سازی و عدم تمایل شورای چهارم بر این امر

بارها در بیانیه های پیشین بر لزوم شفاف سازی و پاسخگویی اعضای شورای شهر و تأثیر آن بر اصلاح فرآیندها، ارتقاء کارآمدی و حذف بسترهای فساد تأکید شده است. بارها تکالیف اعضای شورا و هیئت رئیسه محترم در اطلاع رسانی و انتشار صورت بودجه و هزینه، پخش مستقیم صوت جلسات علنی، ارائه گزارش دقیق فعالیت کمیسیون ها و اعضا، ارائه گزارش های مرتبط با سفرهای خارجی و مساعدت های مالی و … و میزان حقوق دریافتی اعضا تاکید شد. علی رغم پیگیری های مکرر و بی ثمر این امر در شیراز، اعضای شورای شهر تهران طی ماه های گذشته میزان حقوق دریافتی خود را اعلام کردند. بر این اساس، هر یک از اعضای شورای شهر تهران ۴ تا ۴٫۵ میلیون تومان در ماه از شورا جهت حق جلسات، حقوق دریافت می کنند. با احتساب ۳۱ نفر اعضای شورا، برگزاری حدود ۷۰ ساعت جلسات ماهیانه شورای شهر تهران، حدود ۱۴۰ میلیون تومان در هر ماه هزینه در بر دارد. این رقم علاوه بر هزینه های جاری شورا و حقوق کارکنان و البته هزینه سفرهای داخلی و خارجی متعدد و حق مأموریت های مختص این نوع سفرها است. اقدام شورای شهر تهران، اقدامی کوچک و دیر هنگام اما مثبت در جهت اطلاع رسانی به موکلان قلمداد می شود و همچنان و مکررا شورای شهر شیراز را به تأسی از ایشان و انجام وظایف قانونی خود در خصوص اطلاع رسانی به هنگام و دقیق دعوت می کنیم. لازم به ذکر است که معیارها و شاخص هایی جهت ارزیابی دقیق عملکرد اعضای محترم شورای شهر و کارآمدی شورا و شفاف سازی کامل فعالیت های اعضا توسط گروه مطالعات شهری فاطر تدوین شده و به زودی در اختیار اعضای محترم شورای شهر شیراز جهت اطلاع رسانی و پاسخگویی قرار خواهد گرفت. و ان شاء الله در بیانیه آتی نحوه پیگیری و نتایج آن به استحضار مردم نجیب شیراز خواهد رسید.

ولینصرن الله من ینصره ان الله لقوی عزیز 

گروه مطالعات شهری فاطر 

94/04/11