باسمه تعالی
جناب آقای مهندس فرج‌اله رجبی
نماینده محترم مردم شریف شیراز در مجلس شورای اسلامی و شهردار اسبق شیراز
با سلام و احترام
رویت نام جنابعالی و دو تن از نمایندگان شیراز در فهرست امضا کنندگان نامه به سران قوا در خصوص تخریب بافت پیرامون حرم مطهر رضوی موجب خرسندی دوست داران میراث فرهنگی و شادمانی علاقه‌مندان به هویت تاریخی شهر شیراز شد. نامۀ مذکور، پس از سال‌ها بی‌‌توجهی به هویت تاریخی و اصیل شهرهای کشور و ظلم مضاعف به هویت بومی مردمان این آب و خاک بارقه امیدی از اهتمام مسئولین و نخبگان علمی و مذهبی و برگزیدگان سیاسی به مقولۀ هویت مذهبی و ملی بود.
علاوه بر نامۀ مذکور، رسانه‌ای شدن برخی از فعالیت‌های مرتبط با انتخابات آتی شورای شهر شیراز از سوی جنابعالی و علنی شدن گوشه ای از انتقادات به نحوه مدیریت فعلی شهر شیراز و سر باز کردن اختلافات دیرینۀ شما با شهردار فعلی؛ از جنابعالی چهره ای منتقد به وضع موجود و معترض به شیوۀ عمل مدیریت فعلی شهر شیراز نشان داده است. اما بررسی عملکرد جنابعالی در دوران تصدی پست‌های متعدد مدیریتی، علی‌الخصوص حضور طولانی مدت شما در جایگاه شهرداری شیراز، نسل جدید و خصوصا دوستان جوان حقیر را با ابهامات و پرسش‌های اساسی روبرو ساخته است.
به اعتقاد اینجانب، طرح سوالات و ابهامات در قالب این نامه،(که ان‌شا‌ا… پاسخ در خوری از جانب جنابعالی خواهد داشت)، موجب شفافیت فضای انتخابات پیش‌رو و تنویر افکار عمومی خواهد شد. امید است که جنابعالی با درک اهمیت این موضوع، انتخاب آگاهانه مردم را محترم شمرده و در این مقطع حساس پاسخگوی عملکرد پر ابهام گذشته خویش در شهر شیراز باشید.
- دوران تصدی سمت شهرداری شیراز (سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲) توسط جنابعالی همراه بود با بخشی از تخریب های بافت تاریخی شیراز علی الخصوص محدودۀ ارزشمند بین‌الحرمین. تخریب مؤلفه های هویتی شهر شیراز و تهیۀ طرحی مدرنیستی در پهنۀ بین‌الحرمین که بیش از یک دهه مردم شهر شیراز و مدیریت شهری و مسئولین استانی را با مشکلی جدی روبرو ساخته و هنوز نیز گریبانگیر این شهر است؛ با چه توجیهی صورت گرفته است؟! طرح زیر گذر مقابل حرم مطهر احمد بن موسی ع که می‌توانست طی سالهای اخیر ضمن راهگشایی برای دسترسی به این حرم شریف از تخریب ده‌ها بنای میراثی ارزشمند جلوگیری کند با کدام ادله کارشناسی نادیده گرفته شد؟!
- رویکرد عمران زده و تمرکز بر توسعه صرفا کالبدی و به‌خصوص احداث تقاطع های غیرهمسطح که کمی قبل از حضور جنابعالی در شهرداری شیراز اغاز شده بود، در سالهای ۷۶ تا ۸۲ نیز ادامه داشت. اکنون پس از سال‌ها، ناکارآمدی این شیوۀ مدیریتی در کاهش یا زایل کردن مشکلات و معضلات شهری، خصوصا ناکارآمدی آن در کاهش معضل ترافیک، به وضوح بر همگان آشکار شده است. صحت انتقاد از سوی شما، به مدیری که بر راه جنابعالی و اسلاف خود می‌رود و بزرگترین افتخار خود را وجود کارنامه‌ای مشحون از تقاطع های غیرهمسطح و پروژه‌های عمرانی می‌داند؛ مورد تردید جدی است. تامین مالی شهرداری از طریق تراکم‌فروشی و هزینه کرد آن در تقاطع های غیرهمسطح و تعریض و ایجاد معابر و سایر پروژه های عمرانی، حدود دو دهه است که در شهرداری شیراز مرسوم شده و پدیدۀ جدیدی نیست. پاسخ شما به این فقره می تواند بخشی از ابهامات دوستانِ جنابعالی را که حسب تصادف در روزهای اخیر شهردار فعلی و کارآمدی تقاطع های غیرهمسطح را مورد پرسش قرارداده‌اند؛ بر طرف نماید.
- خشک کردن باغات و کاهش چشمگیر مساحت باغات قصردشت مایه تاسف است و باید مورد مطالبه و پیگیری جدی علاقه مندان به سلامتی مردم این شهر قرار گیرد. اما سال‌ها از تهیه طرح جامع باغات قصردشت در زمان شهرداری جنابعالی می‌گذرد. در آن زمان قرار بود که پهنه های فضای سبز و از جمله محدوده جبل دراک و بخشی از باغات قربانی شود و از قِبَل آن هزینۀ تملک و نگهداری باغات قصردشت تامین شود. با همین رویکرد بود که فاجعه شهرسازی در محدودۀ جبل دراک و بلند مرتبه‌سازی و بارگذاری عظیمِ جمعیتی در این پهنه رقم خورد و نهایتا نیز مشخص نشد که درآمد آن در کجا صرف شد و تخریب باغات نیز همچنان ادامه داشت و دارد. قربانی داده شد اما طلسم تخریب باغات قصردشت نه در دوره مسئولیت شما و نه پس از آن، شکسته نشد! اکنون با گذشت سال‌ها از آن روزها، عادلانه و صادقانه می‌توانید عملکرد خود را به قضاوت بنشینید.
- دوستان جوان اصلاح‌طلب شما تعطیل شدن شیراز در جریان بارش برف سال ۱۳۹۲ را به خوبی بیاد دارند و به حق بدان منتقد‌اند. اما شاید سیل سال ۱۳۸۰ را به خاطر نداشته باشند. جنابعالی نیک به یاد دارید که علاوه بر کوچک بودن سطح مقطع دهانۀ پل های معالی‌آباد و علی ابن حمزه (ع)، حفاری در بخشی از کمربندی معالی آباد و رها کردن توده عظیم حاصل از این خاکبرداری در بستر رودخانه و مصادف شدن آن با بارندگی شدید، به حرکت تودۀ بزرگ گل و لای و تجمع و رسوب آن در دهانۀ پل‌های معالی‌آباد و چمران و علی ابن حمزه(ع) منجر شد و نهایتا سیلاب و سوء تدبیر مدیران شهری زندگی بخش قابل توجهی از مردم این شهر و کسبه را با مضیقه و آسیب جدی روبرو ساخت.
جناب آقای رجبی، غفلت های مدیریتی و سوء تدبیرها و عدم استفاده از حداقل های دانش شهرسازی طی دو دهه گذشته زندگی مردم نجیب شهر شیراز را در وضعیتی قرار داده که استمرار آن می تواند حداقل های زیست شهری را -در این شهر با ظرفیت ها و ویژگی های اقلیمی منحصر به فرد- با دشواری های جدی روبرو ساخته و این مهم تمام علاقه مندان آینده شیراز را بر این می دارد تا بی توجه به کشمکش های بی حاصل سیاسی به دور از سیاست زدگی حاکم بر انتخابات آتی تنها منافع مردم این شهر و تعهد به نسل های آینده را مورد توجه قرار دهند.
در پایان ضروری است تأکید نماییم که ضعف مفرط در مدیریت فعلی شهرداری شیراز و رفتارهای بی ضابطه طی سال های اخیر نبایستی موجب فراموشی کارنامه مدیران سابق و نادیده گرفتن بخش‌های مغفول تاریخ معاصر مدیریت شهری شیراز شود. عدم شناخت رویکردهای غلط در شهرسازی و بی توجهی به آغاز کنندگان این مسیر در یکی از حساس ترین مقاطع زمانی توسعه شهر شیراز می تواند ترسیم آینده مطلوب شهر و زندگی شهروندان را با مخاطرات جدی روبرو سازد. تجربه های تلخی که در کلان شهرهایی همچون تهران و مشهد به وقوع پیوسته و نباید گذاشت بار دیگر در شهر شیراز تکرار شود.